Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

Ζητείται ελπίς; Η εσωστρέφεια, η απαισιοδοξία κι η ουσία της δημοκρατίας που έγκειται στην αλλαγή


14 μήνες μετά την επανεκλογή του Κώστα Καραμανλή στον πρωθυπουργικό θώκο και για πρώτη φορά μετά από περισσότερα από δέκα έτη (!) το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης φέρεται να προηγείται με περισσότερο από 3,5% στην πρόθεση ψήφου, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Πέρα από τη φτηνή μιντιοφάγο σπέκουλα σχετικά με τους δελφίνους που δήθεν(;) οραματίζονται ως άλλοι Ιζνογκούντ να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, ήρθε ίσως πραγματικά η ώρα να γίνει συζήτηση για την μετάβαση της εξουσίας. Προσωπικά θεωρώ ότι στην παρούσα συγκυρία είναι χρέος του πρωθυπουργού να συγκρατήσει τις φυγόκεντρες τάσεις των "επαρχιωτών" Τατούλιδων και να προσπαθήσει να επιτελέσει το κυβερνητικό έργο με την οριακή πλειοψηφία των 151 βουλευτών. Να ολοκληρώσει τις υπεσχεμμένες μεταρρυθμίσεις σε παιδεία και ασφαλιστικό και να προετοιμάσει το έδαφος για μία ομαλή μετάβαση της εξουσίας στο ΠΑΣΟΚ. Πράγματα που το τελευταίο δεν έκανε όταν το 2004 τα τότε golden boys των δημοσίων επιχειρήσεων (είναι έκφραση που ο πράσινος τύπος λαϊκίστικα χρησιμοποιεί κατά κόρον, οπότε δράττομαι της ευκαιρίας να χρησιμοποιήσω την ίδια φρασεολογία) ζητούσαν αποζημιώσεις, επειδή με την αλλαγή τς διακυβέρνησης έχασαν τις διοικητικές τους θέσεις.

Θεωρώ ευτύχημα το ΠΑΣΟΚ να καταφέρει να πιάσει στις επόμενες εκλογές το αναγκαίο ποσοστό αυτοδυναμίας και να σχηματίσει μόνο του κυβέρνηση. Το λέω αυτό επειδή έχουν πλέον πληθύνει οι φωνές στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ που δεν βλέπουν περιθώρια συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία. Κι εδώ είναι το παράδοξο: ενώ ο πρωθυπουργός ουσιαστικά έχει διαμηνύσει ότι μετεκλογικός συνασπισμός για τη συγκρότηση κυβέρνησης, έαν η Νέα Δημοκρατία αναδειχθεί πρώτο κόμμα, θα ήταν δυνατός μόνο με το ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ κοιτάζει με τη σειρά του μόνο προς τα αριστερά του κι όχι προς τα δεξιά. Με αυτές τις συνθήκες και για την βιωσιμότητα της επόμενης κυβέρνησης θεωρώ ότι πραγματικά η καλύτερη προοπτική θα ήταν αυτοδύναμη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Με πρωθυπουργό το Γιώργο Παπανδρέου, έναν πολιτικό που έχει όραμα και θέληση, μένει να δούμε αν θα έχει κι αποτελεσματικότητα. Έναν πολιτικό "παλικάρι": όταν όλοι στο κόμμα του τον χλεύαζαν, όταν όλοι τον θεωρούσαν ηττοπαθή, αυτός άντεξε, δεν λύγισε, έφερε το παιχνίδι στα μέτρα του και το κέρδισε. Κι εδώ ο Πρωθυπουργός πρέπει να δει ένα καλό παράδειγμα για τον ίδιο. Ο Κώστας Καραμανλής είναι κεφάλαιο, περισσότερο ίσως για την ευρύτερη κεντροδεξιά παράταξη παρά για τον τόπο. Σε συνέντευξη του το 2004, είχε αναφέρει ότι τα 8 έτη διακυβέρνησης είναι αρκετά για να ολοκληρώσει το έργο του ένας πρωθυπουργός και να αποχωρήσει. Απέφυγε, όμως, να απαντήσει ευθέως σε αντίστοιχη ερώτηση το 2007 κι ίσως από εκεί να μπορεί κανείς να υποθέσει ότι ο ίδιος δεν θα θελήσει να αποχωρήσει από την πολιτική σκηνή αν ηττηθεί στις επόμενες εκλογές. Κι εδώ αρχίζουν οι υποθέσεις: μία κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με ισχνή πλειοψηφία ίσως να είναι ευάλωτη και πιθανόν να οδηγηθεί κι αυτή σε πρόωρες εκλογές (πολλώ δε μάλλον αυτό ισχύει αν το ΠΑΣΟΚ χρειαστεί να συνεργαστεί με το ΣΥΡΙΖΑ). Εκεί θα κριθεί ουσιαστικά ο Κώστας Καραμανλής, στις πρώτες εκλογές μετά από την απώλεια της εξουσίας: Αν θα έχει καταφέρει με τον αντιπολιτευτικό του λόγο και προβάλλοντας την εμπειρία της προηγούμενης διακυβέρνησης να φέρει σε σύντομο χρονικό διάστημα τον ελληνικό λαό σε δίλημμα κυβερνήτη παρά κυβέρνησης.

Πολλά από τα παραπάνω ίσως να θεωρηθούν ως δείγματα απαισιοδοξίας κι εσωστρέφειας στον χώρο της κυβερνητικής παράταξης. Μία ήττα προδιαγεγραμμένη που γίνεται αποδεκτή χωρίς αντίσταση. Μα η ουσία της δημοκρατίας δεν έγκειται στην εναλλαγή κομμάτων, προσώπων και πολιτικών; Ο λαός το 2004 ουσιαστικά είπε όχι στην καθεστικοποίηση των κομμάτων, όχι στην απονομή λευκών κι αχρονολόγητων επιταγών στα κόμματα εξουσίας, όχι στο σύστημα ΠΑΣΟΚ παρά όχι στο ΠΑΣΟΚ το ίδιο (αυτό φανερώνει και το υψηλό ποσοστό του 40,5% που είχε λάβει τότε). Δεν χρειάζεται οι βουλευτές της κυβερνητικής παράταξης να συμπεριφέρονται σαν ναύτες που όταν βουλιάζει το πλοίο βουτάνε πρώτοι να σωθούν, αντίθετα πρέπει να δίνουν τη μάχη τους με αξιοπρέπεια στο πλευρό του καπετάνιου, εξηγώντας τα προβλήματα στους ψηφοφόρους τους κι εμπνέοντάς τους με αισθήματα αισιοδοξίας για το μέλλον του τόπου. Η Νέα Δημοκρατία δεν ήλθε το 2004 για να μείνει για πάντα στην εξουσία. Τα φαινόμενα διαφθοράς και κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την ανάληψη της εξουσίας φανερώνουν ξεκάθαρα πως πέρα από τις προθέσεις, υπάρχει σε πολλούς ανθρώπους σαφής και γενικευμένη ανικανότητα συγκράτησης έμφυτων τάσεων να βουτήξουν το δάχτυλό τους στο μέλι και να το γευτούν, ακόμα κι αν θεωρείται δεδομένο πως στο τέλος θα αποκαλυφθούν.

Μία από τις τελευταίες παρατηρήσεις μου έχει να κάνει με το γεγονός ότι ξεκάθαρα κάποιοι στη Νέα Δημοκρατία χρησιμοποίησαν τον πρωθυπουργό για ίδιους σκοπούς. Ξόδεψαν το κεφάλαιο Κώστας Καραμανλής με φτηνούς λαϊκίστικους αφορισμούς του τύπου "Καραμανλής ή χάος" (ανάμεσά τους παραδόξως κι ο συμπαθής και δουλευταράς υπουργός Ευρυπίδης Στυλιανίδης) και τώρα συνδιαλέγονται μεταξύ τους για το πως θα αποδομήσουν πλήρως το προφίλ του πρωθυπουργού. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο σφάλμα του Καραμανλή: ανέχτηκε πολλούς να προβάλλονται δημόσια και να χρησιμοποιούν το πρόσωπό του σαν πολιτικό τοτέμ που δεν πρέπει να προσβάλλεται, τον "θεοποίησαν" και τώρα τον απαξιώνουν. Οι επιλογές προσώπων και η εμπλοκή προσωπικών του φίλων σε σκάνδαλα είναι τα πιο τρωτά σημεία του πρωθυπουργού. Γιατί η δική τους αποτυχία αντανακλώταν στα μάτια του λαού ως αποτυχία δική του, γιατί η ανικανότητά τους αποδομούσε το δικό του ηγετικό προφίλ. Θέλει νέο κύκλο προσώπων κοντά του, κατά κανόνα άφθαρτους και νέους, για να μπορέσει να δημιουργήσει την εντύπωση πως έμαθε από τα λάθη του παρελθόντος και δεν πρόκειται να τα επαναλάβει στο μέλλον. Οι εξελίξεις πάντως είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες, ενώ οι Ευρωεκλογές που πλησιάζουν θα αποτελέσουν crash test για την κυβερνώσα παράταξη και την αντιπολίτευση. Ο Καραμανλής θεωρώ δεδομένο ότι θα θελήσει να έχει στα χέρια του μία αληθινή και σε ευρεία έκταση δημοσκόπηση υπό πραγματικές συνθήκες κάλπης προτού λάβει τις αποφάσεις του για το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών. Άλλωστε, αν καταφέρει έως τότε να κυβερνήσει με τους 151, δεν θα υπάρχει κανένας λόγος να βιαστεί να κλειδώσει ημερομηνία εκλογών αν δεν είναι σίγουρος ότι έχει ρεαλιστικές πιθανότητας τρίτης εκλογικής νικής.

Ο καιρός θα δείξει...

10 σχόλια:

  1. Στέλιο συγχαρητήρια για το μπλογκ σου!

    Ωραία τα λες και είναι νομίζω μια καλή αρχή για σένα να προβληθείς και να σε μάθουν.

    Προχώρα μπροστά, αλλά πρόσεξε μην το πάρεις πάνω σου!

    ο φίλος σου,

    petza

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στέλιο, πολύ καλό. Μπράβο.Να είσαι καλά και να περνάς καλά.
    Ως προς τα πολιτικά σου σχόλια, ένα πράγμα έχω μόνο να σχολιάσω:
    Ανέκαθεν οι νεοδημοκράτες πολιτικοί ήταν ανίκανοι να διαχειριστούν την εξουσία. Λες και όταν ανεβαίνουν κάτι τους πιάνει και θέλουν να τα γκρεμίσουν όλα. Ανάτρεξε στο παρελθόν στην διαβόητη κυβέρνηση Μητσοτάκη και θα θυμηθείς οτι όλοι οι υπουργοί αλληλοκαρφώνονταν και τελικώς αυτοκτόνησαν.
    Τα ίδια επαναλαμβάνονται και σήμερα.
    Όλοι οι απίθανοι υπουργοί και βουλευτές έχουν ξεκινήσει ένα ατελείωτο αλληλομαχαίρωμα και κατόρθωσαν το πραγματικά απίστευτο : να φέρουν προ των πυλών της εξουσίας ένα κατά γενική ομολογία έντιμο αλλά τραγικά ανίκανο και μειωμένης αντίληψης πρόεδρο, ένα άνθρωπο που αδυνατεί να εκφράσει την παραμικρή στοιχειώδη έκφραση και σκέψη, ένα άνθρωπο αδιαμφισβήτητα μικρό.
    κατάφεραν λοιπόν οι αστέρες της ΝΔ νά καψουν τον Καραμανλή και να φέρουν τον Γιώργο στην εξουσία.
    Ακόμα και έγώ, ένας εκ πεποιθήσεως νεοδημοκράτης και υπερβολικά αισιόδοξος άνθρωπος, αναγνωρίζω πως τα πράγματα είναι σχεδόν μη αναστρέψιμα. Μπορεί να γίνει η ανατροπή, εαν και μόνο οι βουλευτές νοιάζονταν πρώτα για το κόμμα και μετά για την εκλογή τους. Αλλά δυστυχώς, έχουν ήδη αρχίσει να σκέφτονται πως θς σώσουν το τομάρι τους στις ερχόμενες εκλογές με πολλούς και διαφόρους τρόπους(π.χ.καίγοντας τους έτερους συνυποψήφιούς τους στην εκλογική τους περιφέρεια).

    Με λύπη τα γράφω αυτά, γιατί ήλπιζα πως ο Καραμανλής θα παρέδιδε την εξουσία σ' ένα ικανότερο πολιτικό αντίπαλο, σ' ένα πολιτικό που θα μπορούσε να πάει την Ελλάδα μπροστά.Κρίμα!

    Χ.Σταν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Petza και Χ.Σταν.,

    Ευχαριστώ για τον κόπο που κάνατε και καταθέσατε την άποψη σας.

    Petza χαλαρά, δεν θα κατέβω για πολιτικός! Απλά μιλάμε πολιτικά, ενεργοί πολίτες με κρίση και με τις λιγότερες δυνατές προκαταλήψεις.

    Χ.Σταν., συμφωνώ με τις ιδέες σου. Η κεντροδεξιά στην Ελλάδα είναι παράταξη, δεν είναι κόμμα. Μπορεί να εκφράσει μία γκάμα πεποιθήσεων, μπορεί να γοητεύσει με τον κατάκ ανόνα φιλελεύθερο λόγο της αλλά από τη μεταπολίτευση και μετά (ή ακόμα καλύτερα μετά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή) δεν μπορεί να συσπειρωθεί όταν έλθει η ώρα της πράξης, η "υπηρεσία" της εξουσίας. Για κάποιους ήταν απλά ένα λάφυρο, για ελάχιστους θυσία. Η ανατροπή πλέον του πολιτικού σκηνικού φαντάζει δύσκολη. Πάντως αν πραγμτικά ο Γιώργος Παπανδρεου αποδειχθεί λίγος, τότε ο κόσμος θα ξαναστραφεί στον Καραμανλή. Για αυτό και πιστεύω ότι δεν πρέπει να παραιτηθεί, να δώσει με αξιοπρέπεια τη μάχη, να μη λιγοψυχίσει (σαν το Σημίτη) και να προβάλλει ξανά ως αξιόπιστη λύση. Είναι καλό ότι κρατά υψηλά ποσοστά εκτίμησης στην κοινή γνώμη.

    Όσο για τους βουλευτές, απλά κοίτα τους εκπροσώπους της Αχαΐας... Αναπολεί κανείς και το Σπήλιο και το Νίκο... Ίσως με την εξαίρεση του Μιχάλη, αλλά είναι και το όνομα που πάλι φέρνει τις συγκρίσεις με τον πατέρα του. Λίστα λοιπόν να ξεμπερδεύουμε με τους νεόπλουτους και τους τυχαίους (υπήρχε στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας ένας πολύ αξιόλογος πολιτικός, ο Άγγελος ο Τσιγκρής... στον πάτο!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ Στυλλιανέ.Χαίρε πάντοτε.
    Με χαρά μόλις έμαθα οτι έχεις blog και χαίρομια πάρα πολύ που θα τα λέμε έστω και από υπολογιστή.
    Εύχομαι να είσαι καλά...
    Οι σπουδές όλα καλά?Το εύχομαι...
    Δεν εχω καταλάβει ένα πράγμα...Η μάλλον θα ήθελα να με πληροφορήσεις ποια κινητρά σε ωθούν να ασχοληθείς (απότι καταλαβαίνω) με την πολιτική?
    Σαν πρώτη ερώτηση αυτό...
    Να είσαι πάντα καλά και ο Θεός μαζί σου...
    Περιμένουμε νέα σου...
    |Χαίρε
    Σταν. Νίκος "Ο Αιγινητείου"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κάτι άσχετο Εκοιμήθη ενΚυρίω ο πρώην Πατρών Νικόδημος Βαλληνδράς...
    Ας είναι αιωνία η μνήμη του...
    Οτι και να πείς είναι λίγο.
    Αρχοντας...Υποδειγματικός Ιερουργός του Υψίστου,σοβαρός, ευγενης,ηθικός, και πάνω από όλα Πατέρας...
    Να έχουμε την ευχή του...
    Η κηδεία θα γίνει αύριο τρίτη στισ 12 από τον Νέο Ιερό Ναό του αγ. Ανδρέου Πατρών...
    "Ο Αιγινητείου"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χαίρε Σταν. Νίκο!

    Όντως ο Πατρών Νικόδημος ήταν πνευματική μορφή και σύγχρονος ψαλμωδός επιπέδου (τα ξέρεις καλύτερα τα ψαλτικά λόγω απασχόλησης κι επωνύματος!). Αιωνία η Μνήμη του.

    Κίνητρο μου είναι απλά να εκφράζω κάποιες πολιτικές σκέψεις που για καιρό τις εξέφραζα μόνο σε στενό κύκλο. Απογοητεύμενος από τα φοιτητικά πολιτικά δρώμενα (όχι ότι ασχολήθηκα και πολύ, αλλά η πολιτική για μένα δεν ήταν ποτέ ανούσιες δημόσιες σχέσεις), βρήκα στο Διαδίκτυο τον κατάλληλο χώρο να αυτοεκτεθώ (παρά να προβληθώ) δημοσίως. Για να μην πούμε ότι δεν προσπαθήσαμε και λίγο να συμμετέχουμε στα κοινά. Αθόρυβα κι από απόσταση. Γιατί η πραγματική εμπλοκή απαιτεί θυσίες που δεν είμαι σίγουρος πως είμαι έτοιμος να τις κάνω.

    Ευχαριστώ για τα σχόλια σου, τα οποία πάντα θα είναι καλοδεχούμενα,

    Στέλιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπητέ στέλιο τι κάνεις καλά;Πως περνάς στην Αμερικανική γή;Ελπίζω καλά!Πότε θα σε δούμε από κοντά;
    Όσον αφορά στα λεγόμενά σου είναι αλήθεια ότι υπάρχει μια φθορά στην σημερινή κυβέρνηση.Αρκετοί έχουν αποδειχθεί πολύ λίγοι για την θέση που κατέχουν.Όμως νομίζω ότι ο Καραμανλής είναι ένας από τους αξιότερους πολιτικούς και ικανότερους πρωθυπουργούς.Τ έργο του το αποδεικνύει περίτρανα.Έγιναν ίσως ορισμένες λανθασμένες κινήσεις και επιλογές που τώρα πληρώνονται.
    Όμως,πιστεύω ακράδαντα ότι ο Γ.Παπανδρέου δεν είναι άξιος για το αξίωμα του πρωθυπουργού.Κατ' αρχάς δεν έχει πολλά προσόντα που πρέπει να έχει ένας αρχηγός,ένας ηγέτης.Βέβαια στην Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.Όταν φεύγει η μία οικογένεια έρχεται η άλλη.Δυστηχώς.Τα πράγματα παντού είναι βρώμικα και παίζονται πολλά παιχνίδια που δεν γνωρίζουμε ούτε στο ελάχιστο.
    Βέβαια να πω την αλήθεια δεν βλέπω κανένα άξιο συνεχιστή του έργου Καραμανλή μέσα από την Ν.Δ!!!Όλοι κοιτάνε τα ¨καλά και συμφέροντα¨!Πρέπει να καταλάβουμε πως καθαροί πολιτικοί,πολιτικοί που νοιάζονται για την Ελλάδα και τους πολίτες της,δεν υπάρχουν.Οι τελευταίοι πέθαναν εδώ και καιρό.Μόνο ο χρόνος θα δείξει τι μπορεί να αλλάξει(αν μπορεί).
    Χάρηκα Στέλιο για το blog.Συγχαρητήρια.
    ΧΑΙΡΕ ΠΑΝΤΟΤΕ!!!
    Δημ.Σταν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Στέλλιο από τι κατάλαβες όλο το σοϊ γράφει εδώ...
    Μη φοβάσαι αλλά τώρα ανακαλύψαμε οτι διατηρελις blog και χαρήκαμε πολύ...
    Θα τα λέμε...Χριστούγεννα θα έρθεις Ελλάδα?\Μακάρι...
    Ο Θεός μαζί σου...
    Ο Αιγινητείου Νικόλαος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φίλτατε Στέλλιο: Λυπάμαι για αυτό που θα πω... αλλά προτιμώ μιά κακή δεξιά κυβέρνηση παρά το Γιωργάκη για πρωθυπουργό...Αυτό δεν μπορώ να το σκεφτώ. Ας βαλουν τον Βενιζέλο...Θα τρώει πολύ αλλά κάτι θα δίνει και σε μας... ο Γιωργάκης δεν μπορεί όχι να φάει... αλλά ούτε να στρώσει το τραπέζι. Μέχρι και το πως θα κουνήσει τα χέρια του του λένε οι επικοινωνιολόγοι του... Αμάν...Και το καλημέρα του το γράφουνε...Προτιμώ μία κυβέρνηση που θα κυβερνάει σαν την Ν.Δ παρά μία που δεν θα κυβερνάει αλλά θα προσπαθεί από το πρωί μέχρι το βράδυ με τους ικανότατους επικοινωνιολόγους της να μας πείσει πως κυβερνάει...
    Αυτά καλή συνάντηση στη πατρίδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η επικείμενη εκλογική αναμέτρηση είναι μία μεγάλη ευκαιρία για να αναταραχθεί το πολιτικό κατεστημένο όλων των πολιτικών χώρων, παρά ενα κρας τεστ των υπαρχόντων πολιτικών σχηματισμών. Όσοι ταύτισαν την πολιτική τους σταδιοδρομία με τον πλουτισμό, όσοι θυσίασαν τις ευκαιρίες του τόπου αυτού μπροστά σε μοκροκομματικά συμφέροντα, ακόμα και όσοι αφελώς εξάντλησαν με τα λάθη τους το περιθώριο ανοχής της κοινής γνώμης, ας ξεκουραστούν. Υπάρχουν και άλλες γόνιμες δυνάμεις σε αυτή τη χώρα, έτοιμες να κυοφορήσουν επιτέλους κάτι περισσότερο απο τον αιώνιο "παράδεισο" της μετριότητας και την μηνιαία "κόλαση" των 700 ευρώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή