Merely an issue of pure European political will

European integration is not an one-way path. Adnauer and De Gaulles are not here. Neither are Valéry Giscard d'Estaing and Jacques Delors.

We, Greeks, as it seems, believed in European harmonization and fulfillment of European Union much more than our Gothic allies did. We, Greeks, in our 'corrupted' political system, had developed the vision of a union of solidarity! We saw the United States as the paradigm to follow. But the Gothic allies apparently did not. They applied strict financial policies the last decade only to find themselves in a superior position when the common currency would be introduced.   

It is now apparent. The political unwillingness to surpass national sovereignties in order to form a union of people was beautifully transformed into a debt crisis first affecting weakest economies due to 'structural' inadequacies (it's nice to use scientific terminology to camouflage the reality). 

There is no political vision for a united European way to go.

Why would Germany ever sacrifice the competitive advantage over the other European economies  it has now obtained?  We experienced  in the 20th century where competitiveness among  central European economies may lead . Chaos. It's there where we are heading to. Germany and its periphery (Netherlands, Austria, Finland, Slovakia) will clash with France and the latter's historical allies. 

It will either be a Europe of people  or a Europe of Germany. Our 'corrupted' political system has generated NONE, I repeat, NONE political party of neo-liberals. Even the traditional local Christian-Democratic party of New Democracy is a party with apparent social sensitivities.  It will not beg to Germans. 

We are getting into a tough neo-nationalistic clash era. I hope we, Greeks, will be united. It's not about who is the governor. 

It's only about what kind of Europe we are envisaging. 

The States set the paradigm. Unfortunately, we Europeans do not have the guts (aka political will) to make amends ourselves. We need the American lead, that's why IMF is now appearing to be the most pro-Greek side in the negotiations. The European dream failed.

whatever it takes

stand on your feet and keep it going. avoid despair.

p.s. i love you
and I will always be watching you.

4 ever

Αλεβίτες

Σέκτα των σιιτών μουσουλμάνουν με θεολογία που συγκεράζει ορθόδοξα χριστιανικά δόγματα και λειτουργικές πρακτικές. Απαντώνται στη Συρία, τη Δυτική και Νότια Τουρκία και στο Λίβανο. Αντίτιθενται στο σουνιτικό φονταμενταλισμό Οθωμανών και Νεότουρκων, από τον οποίο καταπιέζονται.

Πειράζει να τους αποκαλέσω ύστερο-βυζαντινούς πληθυσμούς με ρωμαϊκή διάθεση; Καππαδόκες βίαια εξισλαμισθέντες, αλλά ουδέποτε πλήρως ενταγμένους στο οθωμανικό κατεστημένο;


Στα νοτιοανατολικά της αυτοκρατορίας άλλωστε άνθησαν οι εικονομαχικές αρχές. Άρα λαοί της βυζαντινής αυτοκρατορίας που φαίνεται να έχουν ανέκθεν ανεικονικές τάσεις προσέγγισης του θείου και σαγηνεύονται από την ανεικονικότητα του Ισλάμ. Προσχωρούν αλλά ως προσήλυτοι δ3εν απαρνιόνται πλήρως τις παλιές παραδόσεις τους.

Έχουμε κοινά. Μισούμε τη βία, πιστεύουμε στο Τριαδικό Θεό, συγχωρούμε τους εχθρούς μας.. Οι Νεο-έλληνες βέβαια χωρίς ιστορικές αναφορές γιατί να ενδιαφερθούν για αυτούς; Αλλά οι απόγονοι των Βυζαντινών, όσοι αισθάνονται τέτοιοι έχουν ιστορικές σχέσεις μαζί τους. Κόσμοι πνευματικά συγκοινωνούντες. Εδώ μιλάμε με Καθολικούς, με τους Αλαουίτες  δε θα μιλάμε;

Αριστεροί και αστοί can move forward together.

Εχθρός του αστικού κινήματος, όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, φιλελεύθεροι επαγγελματίες, επιστήμονες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ οι εργάτες ή οι υπάλληλοι, δεν είναι το προλεταριάτο. Κοινός εχθρός είναι το κεφάλαιο, που συχνά κάνει συμμαχίες με όποιον βρίσκει εύκαιρο (βλέπε ΣΕΒ και ΣΥΡΙΖΑ ή την χρηματοδότηση του προεκλογικού αγώνα του Σύριζα από πρώην μεάλη ολυμπιακή κυρία της Ελλάδας).

Στόχος του κεφαλαίου είναι η φτηνή επιστημονική εργασία αστών και εργατών. Δραχμή και υποδούλωση όλων στις μαφίες τους. Όταν οι φιλελεύθεροι απαγκιστρωθούν από ιδεοληψίες του 19ου και 20ου αιώνα και δουν κατάματα την αλήθεια, ότι χάθηκαν ζωές και οικονομίες και 50 έτη για την ανθρωπότητα σε ένα πολυσυζητημένο πόλεμο που δεν έγινε ποτέ (στο ψυχρό πόλεμο), τότε θα καταλάβουμε ότι ούτε οι μικροτραπεζίτες ή οι επιτυχημένοι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι ο εχθρός του λαού. Μόνος εχθρός είναι το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο. Δεν χρειάζεται να το υπηρετούμε στωικά (και αναφέρομαι στους αστούς που συντάσσονται με αυτό). Πρέπει να το πολεμούμε όταν δεν εξυπηρετεί ευρύτςρα συμφέροντα, όταν δεν επιτελεί αλτρουιστικές λειτουργίες. Πρέπει όμως να το συγχαίρουμε και να το επικουρούμε όταν τίθεται στη διάθεση πολλών.

Μαζί μπορούμε.

όσο μπορείς

Κωνσταντίνος Καβάφης

Όσο μπορείς

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

[1913]

Η γυναίκα μου έχει πάντα δίκιο.

ΣΑΜ

ΠΑΣΟΚ: μια ιστορία, η ιστορία της χώρας μου

ΠΑΣΟΚτζής δεν υπήρξα. πασοκόφιλος ούτε. Αν και τα αντί- δεν εκφράζουν γνήσια θέση, το παραδέχομαι: από το 1999 ως το 2008 υπήρξα φανατικός αντιπασοκτζής. έκτοτε και με την μυρωδιά των σκανδάλων και του φιλοπλουτισμού πληθώρας στελεχών της ΝΔ, άρχισα (φαντάζομαι να ωριμάζω και) να βλέπω με πολλά ελαφρυντικά τα στελέχη ενός κόμματος που κυβέρνησε για δεκαετίες την Ελλάδα.

Η ιστορία του ΠΑΣΟΚ, ιδεαλιστική, ρεαλιστική και τέλος κυνική είναι η ιστορία της χώρας μου. Γλέντια και μπουζούκια και εξωτερική πολιτική με ζεϊμπέκικα. Χαλαρά, ωχαδελφισμός, αναξιοκρατία. Λίγα λαμπρά παραδείγματα αποτελεσματικής διακυβέρνησης.

Κατά βάση, όλοι πασόκοι είμαστε. Δεν έχουμε καμία διάθεση να συνδιαλλαγούμε. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ κι η ΧΑ πασόκοι είναι. Κι εννοείται η παλιά ΝΔ. και οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι της.

Κάτι καινούριο πάντως μυρίζει στον αέρα. 

Μια πιο ευρεία φιλελεύθερη παράταξη χωρίς ιδεολογικούς περιορισμούς του παρελθόντος.

Ο Σαμαράς μπορεί να ηγηθεί.
Ο Χατζηδάκης, ο Χρυσοχοΐδης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Ραγκούσης έχουν εμπειρία. ο Στουρνάρας τα πάει καλά.

Ας μπει κι η φρεσκαδούρα ο Τζήμερος.

Και μετά πολλοί πολλοί νέοι να τους πλαισιώσουν. Αν θέλουμε την ευρωπαϊκή πορεία. Αν θέλουμε την προοπτική μιάς γενικής ευημερίας. Αλλιώς, καμμένοι όλοι κι άκριτοι. άβουλοι σαν το κοπάδι ας κάνουμε το χαρακίρι που αρκετοί προτιμούν. Ο μελλοθάνατος, κι ο ανίατα ασθενής ονειρεύεται την ζωή. Η Ελπίδα θα πεθάνει τελευταία.

Το παιχνίδι παίζεται ακόμα. 

Εθνική μετάνοια

Η καπηλεία της ορθοδοξίας και του ελληνισμού από ομάδες μίσους οξύνει την τριχοτόμηση της ελληνικής κοινωνίας. Και ενισχύει τα στερεότυπα των αρνητών που μιλάνε για τη συνομωσία "παπάδων και σκίνχεντς"

Η πλειοψηφία, άλλοτε βωβή, άλλοτε αδρανής, άλλοτε συνεπαρμένη και διακατεχόμενη από άδικα ενοχικά σύνδρομα, κείται στο μέσο. Φιλελεύθεροι, μετριοπαθείς, αρνητές της βίας και του ολοκληρωτισμού.

Στο ένα άκρο στέκει το μίσος. Στο άλλο η μη συνδιαλεγόμενη αριστερά.  Το μέσον πρέπει να βγει μπροστά. Πρέπει να αντισταθεί. Ταλιμπανικά. Αλλιώς θα βρεθεί στο κενό που προετοιμάζουν τα δύο άκρα. Η σοβούσα κρίση δε πρέπει να εξελιχθεί σε αφορμή για μιά νέα εθνική καταστροφή. Υπάρχει ο δρόμος τη; υπομονής, της καρτερικότητας, της προσευχής και της εθνικής μετάνοιας. τέρμα πια στην ρεμούλα, τέρμα πια στα λαδώματα, μηδενική ανοχή στην παρανομία, καμία διευκόλυνση στην φοροδιαφυγή. Η αλλαγή θα έρθει από το άτομο. Δεν περιμένω κανένα εθνικό φωστήρα να ηγηθεί. Στην παρούσα φάση, η πολιτική δεν είναι μόνο μιά άσκηση της τέχνης του εφικτού. Είναι πλέον μεταφυσική εργασία και απαιτεί επίκληση της Δύναμης που ξεπερνά τα ανθρώπινα. Κύριε ελέησον. Αν ακόμα βλέπεις στο ελληνικό έθνος τη δύναμη να ξεπεράσει τα εφήμερα, Κύριε σώσε μας.

Θα φτάσει η ώρα που θα μισούμε ό,τι αποκαλείται ελληνικό

Φιλελεύθεροι ταλιμπάν, μέχρι θανάτου, πρέπει να γίνουμε όσοι ακόμα ελπίζουμε ότι το κράτος της Ελλάδος πρέπει να σωθεί, όντας το φυσικό όχημα του ελληνικού έθνους.

Ακροδεξιοί κρατώντας το Σταυρό (καύχημα όλων των Χριστιανών, σύμβολο αγάπης και συγχωρητικότητας) βιοπραγούν. Αριστεροί αδιάλεκτοι πιστεύουν στην μοναδικότητα της αλήθειάς τους. Νεοδημοκράτες βλέπουν το κράτος σαν λάφυρο μιμούμενοι το παλιό ΠΑΣΟΚ, πάλι διορίζουν τους δικούς τους. Είναι φοβερό, τα αξιώματα εξακολουθούν να τα κρατούν άνθρωποι χαμηλής νοημοσύνης και δίχως ίχνος πατριωτισμού. Πως να πιστεύσεις έτσι στη δημοκρατία; πως να πιστεύσεις έτσι στο νόμο της πλειοψηφίας. Η 3Ε στην Ελβετία, η ΦΑΓΕ στο Λουξεμβούργο. Θα μείνουμε ελάχιστοι, χωρίς φορολογητέα βάση, με εταιρείες χωρίς εξαγωγική δραστηριότητα. Σε τέτοια περίπτωση, εννοείται πρέπει να γυρίσουμε σε εθνικό νόμισμα, με συναίσθηση ότι δεν θα μπορούμε να εισάγουμε τίποτε.   Θα καταναλώνουμε φέτα και ελαιόλαδο. Και δόξα τω Θεώ.

Ως πότε θα ανέχεται το κράτος τους τραμπούκους συνδικαλιστές;

Μπαράζ καταλήψεων και επαναλαμβανόμενες απεργίες εισηγείται ο Ν.Φωτόπουλος.

Ο βολεμένος Τσε, της αμαρτωλής ΓΕΝΟΠ, πρώην πράσινος κα νυν πορτοκαλί.

Το ευνομούμενο κράτος πρέπει να το συλλάβει αυτόν που προπαγανδίζει την ανομία και καλεί σε στάση και παρακινεί σε παρανομίες (ΠΚ 184: Όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών). Ο άνθρωπος που θέλει να επιβιώσει πολιτικά και σε αυτή του την προσπάθεια μπουκάρει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και καλεί σε κατάληψη δημοσίων χώρων ήτοι στην παρακώλυση λειτουργίας του κράτους είναι επικίνδυνος για το πολίτευμα.

Αυτή την ανοχή του κράτους να πατάξει την παρανομία, όπως εκφράζεται κι από τους συνδικαλιστές, έρχεται και καπηλεύεται η Χρυσή Αυγή. όχι άλλη ανοχή στην ανομία, από όπου κι αν προέρχεται. Το δόγμα Πάκη πέθανε στην πράξη, η αστυνομία πρέπει να επέμβει.   Φοβούμενοι την μήνιν των αριστερών κονδυλοφόρων και ανταγωνιζόμενοι για ένα θετικό σχόλιο στα παραπολιτικά της Ελευθεροτυπίας πολιτεύτηκαν οι υπουργοί του Καραμανλή. Την χλεύη μας. Ανωτερότητα στο ήθος, πυγμή στις αποφάσεις.

Άλλη μια ιδέα για διδακτορικό

Σύγκρουση ανάσκησης απολύτων δικαιωμάτων υπό το πρίσμα του δικαίου της βιομηχανικής ιδιοκτησίας και συμβατικώς αναληθεισών υποχρεώσεων.

έχω ένα σήμα Χ. υπογράφω συμφωνητικό με τον προγενέστερο δικαιούχο σήματος Χ1  ότι δε θα χρησιμοποιήσω ποτέ το σήμα μου Χ  σε συνδυασμό με αριθμό.

ποιό το αληθινά δεσμευτικό αποτέλεσμα αυτής της ενοχής μου;
δεν μπορώ αποστώ στο μέλλον δημιοργώντας μόνο αξίωση στον προγενέστερο δικαιούχο για χρηματική ικανοποίηση;

η άποψη μου είναι ότι το απόλυτο δικαίωμα στο σήμα, οιονεί εμπράγματο, δεν μπορεί να αποκλείεται ες αεί από μία απλή ενοχή.

Σαν το δημόσιο διεθνές δίκαιο. ότι υπέγραψε ένα κράτος μια σύμβαση, δε σημαίνει πως θα πρέπει εις τους αιώνας των αιώνων να την τηρεί.

Η απόλυτη αρχή της εθνικής κυριαρχίας, όπως και το απόλυτο δικαίωμα στο σήμα υπερισχύουν. Τυχούσα άλλη ερμηνευτική εκδοχή θα περιόριζε αισθητά την αυτοτέλεια του σήματος ως  έννομου αγαθού διακριτού από την δικαιούχο επιχείρηση, αφού η βούληση της τελευταίας (εκφρασθείσα κατά περιορισμό των απορρεουσών εκ του σήματος εξουσιών) θα το ακολουθούσε-δέσμευε ες αεί, πλήττοντας έτσι την καρδιά του δικαίου της βιομηχανικής ιδιοκτησίας, ήτοι την αυτοτέλεια του δικαιώματος ως ανεξάρτητου περιουσιακού αγαθού.

όλοι μαζί μπορούμε για μιά αδέσμευτη Ελλάδα

humiliation of national honor is a delicate task: from PIGS to GIPSI
the key is budget surplus. 

patriotism lies in making your country strong enough to overcome external pressure. Then you have the option of defaulting, an intimidating prospect for capital markets. There should be no ideological borderline segregating Greeks in this respect.

 Το βροντοφωνάζω: έχει δίκιο ο Τσίπρας όταν μιλά για νέο εθνικό παραγωγικό σχέδιο. Εκεί κρύβεται η ισχύς. 

Με προσεκτικά όμως βήματα και με επίγνωση ότι οι καλές μέρες ήταν τεχνητές, εύκολο δανεικό χρήμα από το εξωτερικό που το φορτώθηκαν οι επόμενες γενιές ως χρέος.

Μαζί μπορούμε. Δεν υπάρχουν αριστεροί και δεξιοί σε αυτό τον αγώνα. Δεν υπήρξαν στους μακεδονικούς αγώνες, δεν υπήρξαν στο ηπειρωτικό έπος. Η ισχύς είναι στην ένωση των δυνάμεων. Στην αποφασιστικότητα. Στην εξωστρέφεια. Στη διπλωματία.

Τα εκατομμύρια του Άκη πλήγωσαν πολλούς. Τους έκαναν να χάσουν την πίστη τους στην πολιτική ελπίδα. Τους έστρεψαν στα άκρα. Είναι η ενστικτώδης αντίδραση του καταπιεσμένου. Ας το περάσουμε το στάδιο αυτό.

Τώρα θέλει λογική ανασυγκρότηση. Μπορούμε. Όχι με άναρθρες κραυγές, αλλά με πίστη και ελπίδα. Και πολλή δουλειά (α ρε μακαρίτη Έβερτ, το είπες προεκλογικά το 1996. Δουλειά, Δουλειά, Δουλειά, μαζί με το Καρδίτσα, Καρδίτσα)

Ιδιωτικά Πανεπιστήμια τώρα

Κάθε χρόνο "εκπαιδευτικοί" μετανάστες ελληνικής υπηκοότητας παίρνουν τον ακαδημαϊκό τίτλο που ζητούν σε αμφίβολης ποιότητας βαλκανικά ακαδημαϊκά ιδρύματα. Εκατομμύρια ευρώ χαμένα από την ελληνική οικονομία, ΤΗΝ ΩΡΑ που διδακτορικοί και μεταδιδακτορικοί έλληνες φωστήρες ζητάνε μιά θέση να διδάξουν, να φωτίσουν τις επόμενες γενιές. ΈΛΕΟΣ! Στοπ επιτέλους στο μονοπώλιο των δημοσίων πανεπιστημίων. Βάλτε τα σε καθεστώς ελεύθερου ανταγωνισμού. Δεν βαρεθήκατε απεργίες, αποχές, μαγκιές φοιτητοπατέρων και καθηγηταράδων, το αλισβερίσι στα διδακτορικά; Την απόλυτη εξουσία του Καθηγητή; Τον πόνο τόσων φοιτητών που παρατούν το διδακτορικό τους στον 6ο και τον 7ο χρόνο, όταν καταλαβαίνουν πως έπεσαν θύματα της κοροϊδίας των καθηγητάδων;

Τα ελληνικά πανεπιστήμια σε πλήρη απαξία. Όχι για το επίπεδο της γνώσης που προσφέρουν. Σε αυτό, από προσωπική εμπειρία, δεν υπολείπονται.. Αλλά η αγορά των ιδιωτικών πανεπιστημίων που θα μπορούσε σημαντικά να συνεισφέρει στο ΑΕΠ της χώρας και να βελτιώσει το προφίλ της ως χώρος επιστημονικής κατάρτισης των κορυφαίων μυαλών της περιοχής είναι γελοίο να μένει κλειστή λόγω ιδεολογημάτων. Ας τα ξεπεράσουμε κι ας δώσουμε σε όσους το επιθυμούν τη δυνατότητα να σπουδάσουν στην Ελλάδα αυτό που πραγματικά θέλουν και να αποκτήσουν ομότιμους τίτλους με αυτούς των δημοσίων πανεπιστημίων. τέλος στην προπαγάνδα και την τρίχα που γίνεται τριχιά. Πιο πολύ εμπιστεύομαι μιά ιδιωτική επιχείρηση παρά το ελληνικό δημόσιο.

Τρεις άτακτες σκέψεις

α. Η αριστερά εκμεταλλεύτηκε το ΠΑΣΟΚ, παρά το ΠΑΣΟΚ την αριστερή διάθεση των Ελλήνων.ο Αντρέας ξεπέρασε τον αντικομμουνισμό του πατέρα του.

β. Ο Καραμανλής ο βραχύτερος (κατά Γιανναρά) πήγε κόντρα στους Αμερικάνους, έστω με αγαθές προθέσεις προάσπισης του εθνικού συμφέροντος. Ήταν όμως έτσι; Ένας πολιτικός με θητεία σε πανεπιστήμιο που σου διδάσκει πως να τηρείς τις ισορροπίες στις διεθνείς σχέσεις θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός. Η χώρα βυθίστηκε στη δίνη της κρίσης επειδή άφησε τη διοίκηση στο Γιώργο. Είχε όρια ο Καραμανλής. Κυρίως δεν πίστεψε στο μεγάλο πάντρεμα. Στη δυνατότητα της Ελλάδας να γίνει κουμπάρα στο γάμο που θα επαναφέρει την υφήλιο σε καιρούς ειρήνης. Και στη δυνατότητα να πείσει τις ΗΠΑ πως η ανάπτυξη περιφερειακής δύναμης στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου μόνο τα δικά τους συμφέροντα βλάπτει. Δεν είναι δυνατόν να κάνεις νάζια στις ΗΠΑ. Δεν είναι άσκηση μαγκιάς και εξυπνάδας η διακυβέρνηση μιάς χώρας. Εξήγησε για το βέτο; Έδωσε παραδείγματα απτά προπαγάνδας; Έπεισε; Τις βάσεις του NATO γιατί της αφήσαμε να γίνουν στα Σκόπια, μιά χώρα που έζησε εμφύλιο το 2001; Γιατί δεν πείσαμε / πιέσαμε τις ΗΠΑ να τις κάνουν στην Ήπειρο ή σε άλλη ελληνική περιοχή (ήτοι εντός της επικράτειας συμμαχικής χώρας);

[έχω μία υποψία: κι ο Καραμανλής υπέκυψε μέσα του στην αριστερίζουσα επικρατούσα άποψη ότι οι ΗΠΑ φταίνε για όλα μας τα δεινά. κι αναλήθεια και ιδεολογική υποταγή της αστικής τάξης στο μετεμφυλιακό σύνδρομο ανωτερότητας των αριστερών - Overturning this mentality is the key to establish a pro-active, aggressive, entrepreneurial new Hellenic spirit]

γ. Ισραήλ, Κύπρος, Κρήτη. Σε ευθεία, Με Ρώσους κι Αμερικάνους μέσα. Έτσι you contain ottoman imperialism.  u need a patriot to take the lead. Samaras got his opportunity. Will he materialize his capacity?

Η μεγαλύτερη κατάρα των καιρών που ζούμε

δεν είναι η ανέχεια,
δεν είναι η οικονομική δυσκολία,
δεν είναι ο τραυματισμένος εγωϊσμός των Ελλήνων.

Είναι η άνοδος μας κοσμοθεωρίας μίσους, φόβου και μηδενικής ανοχής. Μιάς αμυντικής κοσμοθεωρίας. Κλειστής. Περιχαρακωμένης.

Είναι η κατάργηση στην ψυχή πολλών συμπατριωτών του αισθήματος αλτρουισμού, της αβρότητας. Σκληραίνουμε αντί να μαλακώνουμε.  Φωνάζουμε αντί να συνδιαλεγόμαστε.

Ο εθνικός διχασμός είναι εδώ. Δεν είναι μόνο η Χρυσή Αυγή, ο λόγος όλης της αντιπολίτευσης είναι λόγος φοβικός, ελάχιστα δημιουργικός.

Βλέπω λύση. Πολιτική. Νέος σχηματισμός στο κοινωνικό κέντρο με ομοψυχία δυνάμεων από το  ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τη διαλεκτική Αριστερά. Φιλελεύθερος λόγος. Επιστημονικός, τεχνοκρατικός, πατριωτικός. Με έντονες κοινωνικές ευασισθησίες. Αλλά και μεταρρυθμιστική συνέπεια και αποφασιστικότητα. Ζούμε οριακές στιγμές. Αρχαιοελληνική τραγωδία, με ήρωες και θύτες. Deus ex machina δεν υπάρχει.

Η μη κομμουνιστική αριστερά έχει πλέον εναποθέσει στον ΣΥΡΙΖΑ  την ελπίδα της για εξουσία. Η ασυμβίβαστη δεξιά βρήκε τον καμμένο της. Τα άκρα είναι άκρα.

Οι συμπληγάδες θα μας συντρίψουν τους μετριοπαθείς αν δεν ενωθούμε. Είναι τόσο προφανείς αυτές οι διαπιστώσεις, αδιανόητο ότι δεν γίνονται αντιληπτές. Τέτοια ακρισία; Η ελίτ έχει υποχρέωση να παιδεύσει. Αν δε θέλει να παιδευτεί ο κόσμος; Κατρακυλά μαζί του. Η πλατωνική και αριστοτέλεια Ιδανική Πολιτεία μπορεί να εφαρμοστεί μόνο αν υπάρξει συνειδητή υποταγή στο φιλόσοφο-βασιλιά.Είναι μεταφυσικό, σαν το απαύγασμα της χριστιανικής φιλοσοφίας: ΕΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΗΜΩΝ ΧΡΙΣΤΩ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΡΑΘΩΜΕΘΑ
 
Άλλως,
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα

Is the American world order (ordo seclorum) worth preserving?

For all its failures, its fallacies, its apparent and irritating inconsistency, it is still the unprecedented era where a significant share of world's population enjoy social benefits, access to material goods, peace and freedom of speech.

Darwin's evolution theory does not seem convincing in the international relations arena. We have not reached this level of development simply because it was the 'natural', evolutionary one-way to go. Nor were the technological innovations a 'natural' result of time.

What would the world have been for Christians if the atheist Soviet regime had prevailed? What would the world have been for black people. for Jews, if Hitler had prevailed? What will the world be for free thinkers, philosophers, if an autocratic novus ordo seclorum emerges?

I take an example from Greece. The journalists' deontology panel, where members of the radical left opposition part Syriza are the majority, condemned a colleague of theirs, a journalist (!), because his ideas and articles allegedly promoted neoliberal policies that could diminish labor rights. No further comments are required. free speech condemned by journalists.

Η λαϊκίστικη προσέγγιση της κατά Τσίπρα Αριστεράς

Η αποκατάσταση της νομιμότητας και η επικράτηση αισθήματος ασφάλειας, ως πολιτική, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ. 

Η άκρατη ιδεολογική επικράτηση της Αριστερής ιδεολογίας (ιδεοληψίας μάλλον) μεταπολεμικά στην Ελλάδα είναι αυτή που επανέφερε με τον πιο βίαιο και απεχθή τρόπο, ως αντίδραση, την εμφάνιση της Χρυσής Αυγής. Φιλελεύθεροι και Μετριοπαθείς ενωθείτε γιατί οι Συμπληγάδες θα μας συντρίψουν

Ηα παρούσα θα είναι μια ανοιχτή ανάρτηση που θα ενημερώνεται τακτικά, κάθε φορά που αντικρύζω πρωτοφανή λαϊκίστικη αντιμετώπιση τρεχόντων ζητημάτων από το ΣΥΡΙΖΑ. Ο ελληνικός λαός τρέφεται από τον λαϊκισμό, το απέδειξε πρόσφατα με την κατά Καμμένο υπερβολικά δεξιά ψήφο και με την απομάκρυνση του από το σοβαρό ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου.

1. Λαθρομετανάστευση: στην προσπάθεια του Δένδια για την απομάκρυνση των παρανόμων λαθρομεταναστών με επιείκια και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματά τους, ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυσε κορώνες για βάναυση  δήθεν ρατσιστικήαντιμετώπιση. Ένα μέτρο που ανακουφίζει τους πολίτες της χώρας και επίσης αφαιρεί πολιτικό έρεισμα από ακραίες φωνές, πάλι βρίσκει αντιμέτωπους τους ευαίσθητους αριστεούς. Λες και η ευαισθησία είναι αποκλειστικό προνόμιο των αριστερών. Υποκρισία, ειδικά αν θυμηθούμε το σταλινικό ιδεώδες.

2. Αγροτική Τράπεζα: Η τράπεζα των κουμπάρων. Πτωχευμένη με επενδύσεις σε δομημένα ομόλογα που έμπαιναν μέσα. Αντί για καλόπιστη κριτική, πάλι κορώνες για δήθεν εσπευσμένη ιδιωτικοποίηση την οποία, άκουσον άκουσον, θα ακυρώσουν ως κυβέρνηση. Σύντροφοι, το Γόρδιο δεσμό τον κόβεις, δεν τον λύνεις. To be continued and updated on a regular basis.

3.19/8/2012 - περιστατικό ομηρίας υπαλλήλων ΣΔΟΕ από κατοίκους της Ύδρας: Ο Σύριζα καταγγέλλει αυταρχισμό σε ακόμα μία περίπτωση εφαρμογής του νόμου. Το κόμμα αυτό κινείται εκτός συνταγματικής πορείας:  «Ανόητη και πολυδάπανη παράσταση επίδειξης κρατικής και κυβερνητικής πυγμής, με εντελώς αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα και με γελοιοποίηση της χώρας μας διεθνώς» χαρακτήρισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Θοδωρής Δρίτσας, τα γεγονότα της Ύδρας.

4. 17/9/2012  ΔΕΘ. Σε ερώτηση του Χρήστου Τελίδη, ανταποκριτή του Έθνους στη Θεσσαλονίκη, για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους επίορκους δημοσίους υπαλλήλους και με αφορμή το παράδειγμα της παραπαιδείας, ο κ. Τσίπρας  συνέδεσε την ένταση της πειθαρχικής αντιμετώπισης τέτοιων κρουσμάτων με το γενικότερο μισθολογικό επίπεδο των δημοσίων υπαλλήλων: «Το πρώτο πράγμα που έχουμε να κάνουμε είναι ο εκπαιδευτικός να ζει με αξιοπρέπεια. Και όταν φτάσουμε στο επίπεδο αυτό θα πρέπει να είμαστε πάρα πολύ αυστηροί στην τήρηση της νομιμότητας (...) Όταν τον εξαθλιώνεις πρέπει να βρει έναν τρόπο να ζήσει. Ακόμα και στην περίοδο πριν από την κρίση όλοι ξέραμε ότι υπάρχει το πρόβλημα της παραπαιδείας». Δηλαδή κι οι γιατροί να παίρνουν φακελάκι και οι εφοριακοί μίζα; Αντί να πει ο κ. Τσίπρας να φορλογούνται για αυτά τους τα έσοδα, δίνρι στους καθηγητές συγχωροχάρτι. Δεν μπορεί να ανεχθεί την επέμβαση των δυνάμεων της αγοράς, έστω για αυτό το τόσο διαδεδομένο φαινόμενο; Ποιό είναι τέλος πάντων κατά τον κ. Τσίπρα το αξιοπεπές επίπεδο διαβίωσης που μέχρι να το φτάσουν οι δημόσιοι λειτουργοί επιτρέπεται να παρανομούν;

Είναι ανατριχιαστικό το παράδειγμα γιατί εμπεριέχει μέσα του όλο το αδιέξοδο της άρνησης της φιλελεύθερης οικονομίας της αγοράς. Και δημόσιος υπάλληλος και συνγωνιζόμενος με τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς και φοροφυγάς. Αλλά κατά τον κ. Τσίπρα "δικαιολογημένα αμαρτωλός".

5. 2/11/2012: Στην ειλικρινή δήλωση διαπρεπού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ (Λαφαζάνης) ότι το κόμμα του δεν είναι έτοιμο να κυβερνήσει, ο Παπαδημούλης απάντησε ότι τα στελέχη του κόμματος πρέπει να προσέχουν τις δηλώσεις τους. Καμί ελευθερία λόγου και έκφρασης. Προσοχή παιδιά γιατί η εξουσία πλησιάζει, μη βάλουμε κανένα αυτογκόλ. Κι η αριστερά μπλεγμένη στα δίχτυα της εξουσίας κάνει λογοκρισία στα στελέχη της. Δε θέλω να φανταστώ τι κυνήγημα θα πέσει σε όσους δεν είμαστε αριστεροί και δε θέλουμε να γίνουμε αριστεροί.

6. 11/11/12:  Κι όμως ο Τσίπρας δε διέγραψε το βουλευτή Λαφαζάνη που απείλησε τη σωματική ακεριότητα συναδέγων του:
«Αν θεωρείτε τους εαυτούς σας έντιμους, ελάτε ΝΑ ΨΑΧΤΟΥΜΕ…. αυτοί που περάσαμε από κυβερνητικά κόμματα, από το 1974 μέχρι και σήμερα τι είχαμε και τι έχουμε…. ΟΛΑ ΣΤΟ ΦΩΣ…..ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΤΟΛΜΑΤΕ!!!
ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΑΤΕ κύριοι και κυρίες που ΥΠΟΓΡΑΨΑΤΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, να περάσετε από ειδικό δικαστήριο… αυτό σας εύχομαι κι εγώ προσωπικά, παρά να βρείτε ορισμένοι από εσάς το τέλος του πρεσβευτή των ΗΠΑ πριν λίγους μήνες στη Λιβύη. ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΤΥΧΗ!!!»
Τα παραπάνω είπε στο ελληνικό κοινοβούλιο, στο βωμό της Δημοκρατίας, ένας Έλληνας βουλευτής. Ο αδερφός του ηρωϊκού Αλέκου Παναγούλη, ο Στάθης Παναγούλης.
Απείλησε δηλαδή με κρεμάλες και λιντσάρισμα τους βουλευτές που ψήφισαν το Μνημόνιο. Και μάλιστα αποφάσισε να κάνει και μαθήματα δημοκρατίας. Αυτός που έφτιαξε το όνομά του σε βάρος του αδερφού του και αφού πέρασε από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα κάνει τώρα στάση στο ΣΥΡΙΖΑ.

Anglosaxon (American) Orientation or European Orientation?

You have to look back to a state's history to determine the allegiance it owes to sustain.

Isolated, thousands of miles away, the US priorities in the greater Balkan territory have proven to be more friendly to Greece than the European ones. I will take as example the Smirni Holocaust and World War II paradigms. In the end of the Great War (WW1), Greece's territorial aspirations on the Minor Asia land occupied in part by Greek nationals, in Anatolia (Cappadokia, Cilicia etc) were left unfulfilled.  Greek army marching in Minor Asia inland, was left unsupported, while both the former Allies and of course Stalin's Russia  began to provide artillery to the revolted Turks under Kemal's leadership.Major atrocities occured at the time against non-turkish nationals of the collapsing Ottoman Empire that transformed to the Turkish Republic.The US Navy at the time helped the Greek evacuation of Minor Asia in what could be politically correct called a 'massacre', left aside the 'G' term.n Italians, French and Russians took a straightforward position on the side of Turks.Germany had lost the War, but the Sultan was an ally of them. The British were involved in the Palestine Mandate, had little interest in Syria and SouthWestern Minor ASIA, which was Greece's main points of interest.

On the second paradigm, what could one plausibly say? If Greece were to find a historical ally in the European continent that is only France. the British also played a significant role in the post WW2 developments in the state. However, they retreated and left the US to support the liberal order in Greece. De Gaulle and Adenauer are no longer here. The vision of a solid, European confederation is fading, may be even already dead.

If our political elite has a vision for the country, it has to develop a geopolitical strategy containing the Turkish apparent imperialism. It is somehow intrinsic to the Turkish mentality to re-establish their Ottoman Empire. Against such developing economy, Greece has to stand on the side of the US interests and contain the aspirations of its neighbors for a new sphere of influence. It is interesting to note that Brazil and India have no such expansive ambitions. A new world order where the developing economies will start to ask for more resources coming from their neighborhood and inherently from a recognition of their power or their power projection at least, would be harmful to Greece. It stands in the west of Turkey, South of Russia, east of the Reich. If not a battlefield, it will be close to one.

Shia against Sunis, Syria, Turkey, Saudi Arabia, Iran of course, all are involved. The birth of a new state Kurdistan would be more than helpful at the time.

A Greek-US-Israel alliance seems to be strategically the one that can contain regional powers from asserting themselves as major powers in the region and thus demand "land and water", as our history tells.

My vision would be to bring the Russian interests in line with the said alliance. The Chinese industry is expanding using German equipment and technology. It is so apparent that it is the Sino-Germanic alliance that will be the next to project itself as the world;s major economy and superpower.

Greece is a small country; it can nevertheless still be heard in fora. And we owe the allegiance to the liberal world order created and sustained by the US.  Non-ordinated thoughts having read "The World America Made" by Robert Kagan.

Χαλυβουργική και Αντώνης Σαμαράς

Κάποιος φαίνεται ότι το έχει βάλει προσωπικό στοίχημα να μην αφήσει να πεθάνει η χώρα. Μπράβο Αντώνη. Στέκομαι πάντα κριτικά απέναντι στις κινήσεις σου, όμως σήμερα έδωσες ρέστα. Με προσωπική σου παρέμβαση λένε τα δίκτυα ενημέρωσης ότι άνοιξε η Χαλυβουργική. Η αποθέωση του αυτονόητου στην Ελλάδα του μετρίου. Ας είναι κι έτσι, έδωσες δείγμα γραφής.

Η ΜΕΤΚΑ του Μυτηλιναίου, εταιρεία  με σαφείς εξωστρεφείς διαθέσεις, έδωσε αύξηση στους εργαζομένους της. Τώρα θα πούνε, πόση αύξηση; πολύ, λίγη; ψίχουλα;

Μα δεν είναι αυτό το θέμα. Μπορούμε, αλλά πρέπει να είμαστε μαζί. Εχθρός φίλε αριστερέ δεν είναι ο ιδιοκτήτης της Χαλυβουργικής. Ένα μυρμήγκι είναι μπροστά στον αντίστοιχο Γερμανό ή Κινέζο ή Ινδό βιομήχανο.

Εργοδοσία και εργατιά μαζί για τη νέα Ελλάδα. Αυτή του σιασια-ληστή τελείωσε. Πάμε για νέο μοντέλο. Ο φιλελευθερισμός δε λέει κάτι άλλο. Δεν επιβάλλει δουλεία, μία ελευθερία στο επιχειρείν ζητά. Γιατί σε τελευταία ανάλυση ο κεφαλαιοκράτης έχει μόνο το κόστος ευκαρίας να φοβηθεί. Ας τον κάνουμε μόνος του να ασπαστεί ένα άλλο ηθικό κανόνα, μία άλλη φιλοσοφία: τη ναπολεόντια ισότητα, το αριστοτέλειο μέσον.

Τον υπέροχο Χριστιανικό κανόνα των ταλάντων: πήρες δύο, οφείλεις να φέρεις τρία. και δύο να φέρεις πίσω, είσαι μηδέν. ολα είναι χαρίσματα. Τίποτε δεν είναι αυτονόητο.

Η τελευταία ευκαιρία - The last chance - Die letzte Chance - La chance derniere

Νοσεί η κυβέρνηση κι η χώρα μαζί, ενώ αδειάζει με ταχύτητα η κλεψύδρα.

Το μόνο αληθινό όπλο που έχει η χώρα είναι γρήγορα να σχηματίσει πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Το έχει πει σε αποστροφή του λόγου του κι ο Τσίπρας.

Greece would only have a leverage in any negotiations to come, if it manages quickly to demonstrate a surplus in its budget. As long as the country is dependant on cash to come, internal devaluation policies will continue. It is a national fiscal goal.

A new civil party must then be formed bringing to an end the everlasting reign of the political elite that was saved in the last elections. Patriotism naked from metaphysical supra-nationalistic obsessions must prevail.

It may be Tsipras,call it liberals, call it whatever. Hope will only be generated once the political equilibrium is restored. I consider myself a moderate liberal. I do not like the fact that under the circumstances the right-wing parties once again managed to be first. If it were not for the Kammenos voters, ex followers of New Democracy that found refuge to a hybrid, Tsipras would now be governing. Tsipras. Not Cheap-rush. I am not sure that the -poulos team possess more patriotism reserves. We are still so low in reforms. On the other hand, I was fascinated by the idea of expropriation. The current value, fair and equitable of the ex public sector utility enterprises as going concerns (OTE, DEI, Ethniki Bank) is NOTHING! But still nobody seemed to be willing to talk about this prospect else than Tsipras. Professor Fortsakis used to repeat emphatically: The EU Treaty is indifferent as to the ownership status of enterprises; they just have to comply with the antitrust rules and stay off state aid. Private power market undertakings collapsed.

It's not about the currency: they want to but the country for free. The -poulos team (Nicolo, Spilioto, Avramo) has not yet opposed to anything. It is still under discussions whether the bank recapitalization funds will be added or not to the public debt, sth that was agreed for Italy and Spain. Common!

I would sacrifice one of my eyes just to be present in Brussels. Just to get that 200blns out of the state's debt.

Expropriation is permitted. Just pay the fair and equitable value of the enterprises as GOING concerns. OTE and Ethniki had a plan to conquer the Balkans market. Even if green economy is a goal for the years to come, I would stay with lignite for as long as the country had reserves. We are not a major economy, we have no heavy/polluting industry, we are not to blame for the climate change.

The Coast Guard and the Police hired sth like 1,000 law graduates. For what?

These are non-ordinated thoughts in a state of confusion and aphasia. Why do we move as turtles? We need to rush. September is going to be tough. ECB is holding a bond of great value maturing in September. Default is taken for granted. But, we still have two months. It's sufficient of we act quickly. There is nothing I suggest. Just alarming myself.  

The comptroller

http://a-kakies.blogspot.gr/2012/03/blog-post_14.html

The Comptroller

The sky is a yard full of blood, with just a few snowflakes.

I tightened my belts, i need to check the stars again.

Being a heir of birds, I am burdened to fly even if my wings are broken.

(my translation of Miltos Sachtouris' poem)

burdened by the duty

you sense it, you see things that others do not.
you try to be modest, you keep quiet.
you sometimes need to shout though.
you do not expect to be respected. you do not even ask for it.you do not give a dime actually.

a sense of duty pervades your very existence.
you need to speak your mind.
you need to take it out.
you are not the Pope. you are not Socrates.
but you have to speak your mind.
do you need to be proschematic? or do you need to keep the pretense?

Not any more.
you'aint gonna live for ever. It's your life.
your ideas, your prognosis. These are not yours. These are a gift.
You have to share these. You were given the chance to educate yourself.
this is a privilege that others did not enjoy.

I hate violence. I hate populism. I wish to exercise critique. 

Being a heir of birds, as Sachtouris wrote, I am obliged to fly even with broken wings.

Η ευτυχής συνάντηση - Το όραμά μου

http://news.in.gr/world/article/?aid=1231201113

Η Ρωσία είναι ακόμα αδύναμη. Αλλά σε βάθος χρόνου, η συμμαχία ΗΠΑ Ρωσίας θα επαναφέρει τον κόσμο σε περιόδους ειρήνης και ευημερίας. Αντίπαλοι θα είναι Κινέζοι και Γερμανοί που ακολουθούν το ίδιο οικονομικό μοντέλο ΥΠΕΡπαραγωγής και ΥΠΟκατανάλωσης. 

 Oι αντιθέσεις ανάμεσα σε αυτά τα δίπολα είναι δομικές και ψυχολογικές. Ανεπιφύλακτα υπέρ του αγγλοσαξωνικού κόσμου, κόσμου ελευθερίας. Η σύμπτωση των συμφερόντων του με τη Ρωσία, κόσμου πνεύματος, κι η επικράτηση απέναντι στον κυνισμό Γερμανών και Κινέζων θα είναι ευτύχημα. Αυτή την προσέγγιση δεν την αποδέχεται ο βαθιά συντηρητικός αμερικανικός κορμός της Ουάσινγκτον, κολλημένος σε ψυχροπολεμικά σύνδρομα. Οι νέες γενιές θα δώσουν τη λύση.

'Οσο  υπερφιλόδοξο κι αν ακουστεί, αυτή είναι η μόνη σκέψη και συνεισφορά που θα μπορούσα να δώσω αν ποτέ έκανα το βήμα. Να φωτίσω τα σημεία προσέγγισης. Η χαρά της ζωής, η διάχυση του πλούτου σε πολλούς, η πίστη στην αγάπη και τη ελευθερία του ατόμου είναι βασικά σημεία. Λιγότερη τάξη σε κεντρικά καθορισμένους σκοπούς. Σαφέστατα η πολιτική είναι μια άσκηση ψυχολογίας. Θέλει υπομονή και επιμονή. Αλλά στο τέλος η ισορροπία θα αποκατασταθεί. 

Αφορμή για τις παραπάνω σξέψεις μια είδηση για συνάντηση Πούτιν Ομπάμα. Ο τελευταίος είναι τόσο απαραίτητος. Ε'ίναι ευτύχημα που έχει αυτός τα κλειδιά του Λευκού Οίκου. Μορφωμένος και μετριοπαθής. Χαρισματικός.

Ιδέες για διδακτορικό

Στα αντικείμενα της επιστήμης που έχω θητεύσει έως τώρα:

Διεθνείς Σχέσεις: Ο πόλεμος εξακολουθεί να αναγνωρίζεται από τη διεθνή κοινότητα ως θεμιτό μέσο επίλυσης διεθνών διαφορών. Απόδειξη προς τούτο, η επιμέτρηση ποινών σε εγκληματίες διεθνούς δικαίου. Εξηγούμαι: Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία, στο οποίο εργάστηκα, επεφύλλασε στο ποινολόγιό του διαφορετική (πιο επιεική) μεταχείρηση σε εγκληματίες πολέμου, σε σύγκριση με εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας, για εγκλήματα (όπως ανθρωποκτονίες) που συνίστανται στην ίδια αντικειμενική υπόσταση (δηλαδή, τα αντικειμενικά στοιχεία τους, πχ, η αφαίρεση ανθρώπινης ζωής ταυτίζονται). Άρα ο πόλεμος αποτελεί κατά την άποψη των διεθνών δικαστών, που αποτελούν έκφραση της κείμενης μέσης αντίληψης της διεθνούς κοινότητας) ελαφρυντική περίσταση που μειώνει την απαξία του εγκλήματος. Άρα ο πόλεμος, ως κατάσταση, αν και δεν άγει σε αθώωση, άγει σε ελαφρύτερες ποινές. άρα, ο πόλεμος, αυτός καθ' εαυτός, δεν αποδοκιμάζεται πλήρως από την διεθνή κονότητα.

Νομική/Οικονομία/Επιστήμες Υγείας: Ο άτεγκτος κανόνας ότι τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας έχουν εικοσαετή διάρκεια προστασίας είναι αναχρονιστικός. Προστατεύει το ίδιο αδιακρίτως τα φάρμακα, τα μηχανικά επινοήματα (μια εφεύρεση της Apple για τη διαύνδεση εφαρμογών), ακόμα και ένα ποτιστικό σύστημα. Ειδικά στο θέμα των φαρμακευτικών ευρεσιτεχνιών, οφείλειο νομοθέτης να υιοθετήσει ένα σύγχρονο οικονομικό μοντέλο, μια συνάρτηση των δαπανών έρευνας, της ωφέλειας των δημοσίων ταμείων από ένα φάρμακο που μειώνει τις δαπάνες νοσηλείων κ.α. προκειμένου να αποδώσει μια προσαρμοσμένη χρονική διάρκεια προτασίας ad hoc, ξεχωριστή για κάθε φάρμακο. Δεν είναι δυνατό να προστετεύεται το ίδιο ένα φάρμακο που γιατρεύει την ελαττωμένη ικανότητα όσφρησης με ένα αντικαρκινικό φάρμακο που επιμηκύνει το προσδόκιμο επιβίωσης. Μια οικονομική προσέγγιση θα έδινε κίνητρο για πιο στοχευμένη κατανομή δαπανών έρευνας.

Νομική/Εμπορικό Δίκαιο/Οικονομία: Η αποζημίωση πελατείας, την οποία δικαιούνται κατά τον τερματισμό της οικείας εμπορικής σχέσης οι εγχώριοι αντιπρόσωποι/διανομείς αλλοδαπών οίκων, επίσης δεν είναι λογικό να είναι η ίδια (το μέσο ετήσιο καθαρό κέρδος των τελευταίων πέντε ετών) για όλους. Σε συμβάσεις με αντικείμενο προϊόντα με μηδενική παρουσία στην ελληνική αγορά πριν την έναρξη της σύμβασης εμπορικής αντιπροσωπείας/διανομής, είναι λογικό να δίδεται μεγαλύτερο κίνητρο στον τοπικό επιχειρηματία που αναλαμβάνει μεγαλύτερο εμπορικό κίνδυνο. Και πάλι μια οικονομική προσέγγιση που θα λάμβανε υπόψη τα διαφημιστικά έξοδα, τα έξοδα ανάπτυξης δικτύου διανομής, καθώς και την προοπτική συνέχισης του ίδιου κύκλου εργασιών από το νέο αντιπρόσωπο/διανομέα (π.χ., σε περιπτώσεις πλήρους κοινοποίησης του πελατολογίου και ρήτρας μη ανταγωνισμού) και θα προσάρμοζε με συναρτησιακή σχέση την εκάστοτε αποζημίωση πελατείας θα έδινε σαφώς περισσότερα κίνητρα σε τοπικούς εμπόρους να αναλάβουν την εισαγωγή νέων προϊόντων, άγνωστων στην εγχώρια αγορά.

Ελπίζω να έχω το χρόνο να αναπτύξω μία από τις ως άνω ιδέες.

Η ελεγεία ενός ταξιδιού

- Είναι αμαρτία; Πιστεύω ακράδαντα στην ύπαρξη του Θεού.
- Δεν είναι αμαρτία. Είναι μια διανοητική δοκιμασία.

Ως υπόθεση εργασίας, ας σκεφτούμε ότι δεν υπάρχει Θεός. Πως θα ήθελα να ζήσω, να πολιτευτώ, να επαγγέλομαι. Ποίον κανόνα θα επέλεγα να ρυθμίσει τη ζώη μου; Ο ωφελιμισμός του Μπένθαμ και ο καθολικός νόμος του Καντ με ελκύουν.

Πρέπει εξαρχής να παραδεχτώ ότι δεν μπορώ να απεκδυθώ πλήρως των εσωτερικών μου πεποιθήσεων, του ασυνείδητου, της βαθιά χριστιανικής μου παιδείας. άρα είναι προκαθορισμένο ότι θα αποτύχω στη δοκιμασία μου; Ίσως. Δεν μ' ενδιαφέρει. Θα προσπαθήσω να βρω τον κανόνα. Τον κανόνα του Στέλιου. Πιστεύω τελικά ότι θα επέλεγα ως μέτρο την ικανοποίηση. Θα έπραττα, προς μεγιστοποίηση της ικανοποίησής μου. Με ικανοποίει να πιστεύω ότι οι άλλοι (έννοια που θα αποσαφηνιστεί παρακάτω οσον αφορά τον κανόνα μου, αλλά και έννοια τα όρια της οποίας θα καθορίζει ο εκάστοτε παρατηρητής για τον εαυτό του) επικροτούν τις πράξεις μου αντικρύζοντάς με.

(Παρέκβαση: έχω διακρίνει σημεία αυτισμού στη λογική μου. Θυμάμαι μικρός ότι πίστευα ότι είμαι ο εκλεκτός, the chosen one. Κι ότι μία ημέρα θα με καλούσαν σε ένα αστυνομικό τμήμα, μάλλον την ημέρα που θα έβγαζα την ταυτότητά μου, και θα μου αποκάλυπταν το μεγάλο μυστικό. Ότι η ζωή όλων των άλλων ανθρώπων κινείται γύρω από τη δική μου. Δε μπορώ να επανεφέρω στην μνήμη μου πότε και για ποιό λόγο εγκατέλειψα αυτήν την ιδέα-σκέτη εμμονή. Κάτι δεν μου κόλλαγε κάποια στιγμή στη λογική της ιδέας. Μου έμεινε όμως η βεβαιότητα ότι όλοι οι άνθρωποι ξέρουν τι πράττω, απλά αγνοούν τα κίνητρά μου).

Η επιδοκιμάσία τους, ή ακριβέστερα,η εικαζόμενη επιδοκιμασία τους με γεμίζει ικανοποίηση.

(Παρέκβαση δεύτερη: Η Ειρήνη πιστεύει ότι όλοι οι φίλοι μου είναι "ιδιαίτεροι" χαρακτήρες. Αυτή η παρατήρησή της είναι πολύ σχετική με όσα γράφω. Η Ειρήνη πίστευε πως πάντα έκανα παρέα τους πιο παράξενους και μοναχικούς χαρακτήρες γιατί δεν ήθελα να μένει κανείς άνθρωπος χωρίς συναναστροφή). έχει ένα δίκιο. Πάντα με έλκυε το μοναχικό άτομο. Η Ειρήνη αναγνωρίζει ότι αυτό ήταν το χαρακτηριστικό της που μου τράβηξε την προσοχή (η αλήθεια είναι ότι αυτό ήταν ένα από τα χαρκτηριστικά της που μe προσέλκυσαν).

Δεν ήθελα ποτέ να απογοητεύσω κανένα άνθρωπο. Οι μοναχικοί από εμένα ζητούσαν την παρέα. Δε θα μπορούσα να τους αφήσω χωρίς να ανταποκριθώ στις προσδοκίες τους. Πώς αλλιώς θα κέρδιζαν οι πράξεις μου την επιδοκιμασία τους; Θα με περιφρονούσαν.

Η εικαζόμενη επιδοκιμασία των άλλων. Ένα δυναμικό σύστημα αλληλεπιδραστικής ηθικής και αισθητικής. Οι Άλλοι δεν είναι η κόλασή μου, όπως αντίθετα μονολογεί απεγνωσμένα ο ήρωας του Σατρ (στο σπουδαίο έργο του "Κεκλεισμένων των θυρών"). Οι Άλλοι είναι ο Παράδεισος μου. Εντάξει, τελειώνοντας το παραδέχομαι. Απέτυχα. Το πόρισμά μου δεν είναι παρά μία αντιγραφή της τριωδικής ευαγγελικής περικοπής της Κρίσεως.

3/3/2012 - Σκέψεις άτακτες σε ένα ταξίδι επιστροφής.
Στυλιανός Αναστασίου Μάλλιαρης - ΣΑΜ