Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Χαλυβουργική και Αντώνης Σαμαράς

Κάποιος φαίνεται ότι το έχει βάλει προσωπικό στοίχημα να μην αφήσει να πεθάνει η χώρα. Μπράβο Αντώνη. Στέκομαι πάντα κριτικά απέναντι στις κινήσεις σου, όμως σήμερα έδωσες ρέστα. Με προσωπική σου παρέμβαση λένε τα δίκτυα ενημέρωσης ότι άνοιξε η Χαλυβουργική. Η αποθέωση του αυτονόητου στην Ελλάδα του μετρίου. Ας είναι κι έτσι, έδωσες δείγμα γραφής.

Η ΜΕΤΚΑ του Μυτηλιναίου, εταιρεία  με σαφείς εξωστρεφείς διαθέσεις, έδωσε αύξηση στους εργαζομένους της. Τώρα θα πούνε, πόση αύξηση; πολύ, λίγη; ψίχουλα;

Μα δεν είναι αυτό το θέμα. Μπορούμε, αλλά πρέπει να είμαστε μαζί. Εχθρός φίλε αριστερέ δεν είναι ο ιδιοκτήτης της Χαλυβουργικής. Ένα μυρμήγκι είναι μπροστά στον αντίστοιχο Γερμανό ή Κινέζο ή Ινδό βιομήχανο.

Εργοδοσία και εργατιά μαζί για τη νέα Ελλάδα. Αυτή του σιασια-ληστή τελείωσε. Πάμε για νέο μοντέλο. Ο φιλελευθερισμός δε λέει κάτι άλλο. Δεν επιβάλλει δουλεία, μία ελευθερία στο επιχειρείν ζητά. Γιατί σε τελευταία ανάλυση ο κεφαλαιοκράτης έχει μόνο το κόστος ευκαρίας να φοβηθεί. Ας τον κάνουμε μόνος του να ασπαστεί ένα άλλο ηθικό κανόνα, μία άλλη φιλοσοφία: τη ναπολεόντια ισότητα, το αριστοτέλειο μέσον.

Τον υπέροχο Χριστιανικό κανόνα των ταλάντων: πήρες δύο, οφείλεις να φέρεις τρία. και δύο να φέρεις πίσω, είσαι μηδέν. ολα είναι χαρίσματα. Τίποτε δεν είναι αυτονόητο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου