Η Μεγάλη Ιδέα και το καθήκον

Σε εντελώς άσχετη στιγμή, παραμονές Χριστουγέννων 2011, την ώρα που οι μισοί δεν την πολυ-βγάζουμε κι οι άλλοι μισοί φοβούνται το φάντασμα της δραχμής, σκέφτηκα πόσο πολύ θα ήθελα να φωνάξω για την ιδέα μίας νέας Μεγάλης Ιδέας για τους Έλληνες. Η προηγούμενη μας τελείωσε με φιάσκο και ξεσπίτωμα από τις πατρογονικές εστίες των Ιώνων.

Μιάς Ιδέας που δεν έχει να κάνει με επέκταση των συνόρων του ούτως ή άλλως παθογενούς ελληνικού κράτους. Μιάς Ιδέας που σχετίζεται με την αναζήτηση των ριζών μας, της ιστορίας των ανθρώπων που αποκαλούσαν του εαυτούς τους Έλληνες, της αληθινής συμβολής τους στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Μια ανασκόπηση που θα γεννήσει προοπτικές, θα μας θυμήσει σε τι συνίσταται η έννοια του ελληνισμού. Πέρασε άραγε τέτοια κρίση στο παρελθόν; ήταν ποτέ πλούσιος στην ύλη αυτός ο τόπος; σε τι οφειλόταν η μοναδικότητά του; Μοναδικότητα με την έννοια της ιδαίτερης φυσιογνωμίας που κάθε λαός έχει. Όχι με την έννοια της υπερτερότητας.

Το όχημα για κάθε έθνος και λαό είναι το κράτος. Πως θα μπορούσε να μετεξελιθεί το κράτος της Ελλάδας για να αντέξει στις προκλήσεις και τις προσκλήσεις των καιρών.

Μία πρώτη διαπίστωση είναι ότι δεν ανήκουμε στη Δύση. Δεν ανήκαμε ποτέ. Δε δεχτήκαμε το παπικό πρωτείο. Δεν ακολουθήσαμε τον ηπειρωτικό ευρωπαϊκό διαφωτισμό. Δεν περάσαμε την αναγέννηση. Ίσως γιατί την ώρα που οι δυτικοί ζούσαν τον μεσαίωνα των προκαταλήψεων, της απόλυτης μοναρχίας και του επιστημονικού σκοταδισμού, οι Έλληνες ήκμασαν και κυριάρχησαν στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, το Βυζαντινό Imperium.

Η αμάθεια των νεο-ελλήνων τραγική. Έφτασε ο τέως πρωθυπουργός να ξεστομίσει ότι η πρότασή του για δημοψήφισμα προέκυψε από την επιθυμία του να γυρίσουν οι Έλληνες στους καιρούς και θεσμούς της άμεσης δημοκρατίας ξεπερνώντας τους βυζαντινισμούς. Ω τι ντροπή που αφήσαμε αυτόν να κρατήσει το τιμόνι της χώρας. Βυζαντινισμός, ο δυτικός όρος για τισ πολιτικές διεργασίες, που τόσο πολύ ομοιάζουν με όσα συμβαίνουν στα σύγχρονα δημοκρατικά κόμματα ανά τον κόσμο. Ήταν απόλυτη η αυτοκρατορική διαδοή στο Βυζάντιο; Όχι γι' αυτό και άλλαζαν οι δυναστείες. Κομνηννοί,Δουκάδες, Άγγελοι, Βατατζήδες, Παλαιολόγοι. Πολιτικές διεργασίες στο παλάτι οδηγούσαν στην ανατροπή των αδύνατων Στρατιωτικοί και πολιτικοί αποφάσιζαν την υπέρβαση, την προσπέραση διαδόχων αναξίων/ανικάνων. Βέβαια ο ΓΑΠ με δατυλίδι και κομματική εκλογή τύπου Μπαθ επί Σαντάμ πήρε τα σκήπτρα αρχικά στο ΠΑΣΟΚ. που να ξέρει από "αριστοκρατίες".

Πολιτεία Πλάτωνα. Η Ιδέα των αρίστων. bypassing the norms and the political correct obedience to nominal democratic values. To be continued

ps i love you