Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Merely an issue of pure European political will

European integration is not an one-way path. Adnauer and De Gaulles are not here. Neither are Valéry Giscard d'Estaing and Jacques Delors.

We, Greeks, as it seems, believed in European harmonization and fulfillment of European Union much more than our Gothic allies did. We, Greeks, in our 'corrupted' political system, had developed the vision of a union of solidarity! We saw the United States as the paradigm to follow. But the Gothic allies apparently did not. They applied strict financial policies the last decade only to find themselves in a superior position when the common currency would be introduced.   

It is now apparent. The political unwillingness to surpass national sovereignties in order to form a union of people was beautifully transformed into a debt crisis first affecting weakest economies due to 'structural' inadequacies (it's nice to use scientific terminology to camouflage the reality). 

There is no political vision for a united European way to go.

Why would Germany ever sacrifice the competitive advantage over the other European economies  it has now obtained?  We experienced  in the 20th century where competitiveness among  central European economies may lead . Chaos. It's there where we are heading to. Germany and its periphery (Netherlands, Austria, Finland, Slovakia) will clash with France and the latter's historical allies. 

It will either be a Europe of people  or a Europe of Germany. Our 'corrupted' political system has generated NONE, I repeat, NONE political party of neo-liberals. Even the traditional local Christian-Democratic party of New Democracy is a party with apparent social sensitivities.  It will not beg to Germans. 

We are getting into a tough neo-nationalistic clash era. I hope we, Greeks, will be united. It's not about who is the governor. 

It's only about what kind of Europe we are envisaging. 

The States set the paradigm. Unfortunately, we Europeans do not have the guts (aka political will) to make amends ourselves. We need the American lead, that's why IMF is now appearing to be the most pro-Greek side in the negotiations. The European dream failed.


Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

whatever it takes

stand on your feet and keep it going. avoid despair.

p.s. i love you
and I will always be watching you.

4 ever

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Αλεβίτες

Σέκτα των σιιτών μουσουλμάνουν με θεολογία που συγκεράζει ορθόδοξα χριστιανικά δόγματα και λειτουργικές πρακτικές. Απαντώνται στη Συρία, τη Δυτική και Νότια Τουρκία και στο Λίβανο. Αντίτιθενται στο σουνιτικό φονταμενταλισμό Οθωμανών και Νεότουρκων, από τον οποίο καταπιέζονται.

Πειράζει να τους αποκαλέσω ύστερο-βυζαντινούς πληθυσμούς με ρωμαϊκή διάθεση; Καππαδόκες βίαια εξισλαμισθέντες, αλλά ουδέποτε πλήρως ενταγμένους στο οθωμανικό κατεστημένο;


Στα νοτιοανατολικά της αυτοκρατορίας άλλωστε άνθησαν οι εικονομαχικές αρχές. Άρα λαοί της βυζαντινής αυτοκρατορίας που φαίνεται να έχουν ανέκθεν ανεικονικές τάσεις προσέγγισης του θείου και σαγηνεύονται από την ανεικονικότητα του Ισλάμ. Προσχωρούν αλλά ως προσήλυτοι δ3εν απαρνιόνται πλήρως τις παλιές παραδόσεις τους.

Έχουμε κοινά. Μισούμε τη βία, πιστεύουμε στο Τριαδικό Θεό, συγχωρούμε τους εχθρούς μας.. Οι Νεο-έλληνες βέβαια χωρίς ιστορικές αναφορές γιατί να ενδιαφερθούν για αυτούς; Αλλά οι απόγονοι των Βυζαντινών, όσοι αισθάνονται τέτοιοι έχουν ιστορικές σχέσεις μαζί τους. Κόσμοι πνευματικά συγκοινωνούντες. Εδώ μιλάμε με Καθολικούς, με τους Αλαουίτες  δε θα μιλάμε;

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Αριστεροί και αστοί can move forward together.

Εχθρός του αστικού κινήματος, όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, φιλελεύθεροι επαγγελματίες, επιστήμονες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ οι εργάτες ή οι υπάλληλοι, δεν είναι το προλεταριάτο. Κοινός εχθρός είναι το κεφάλαιο, που συχνά κάνει συμμαχίες με όποιον βρίσκει εύκαιρο (βλέπε ΣΕΒ και ΣΥΡΙΖΑ ή την χρηματοδότηση του προεκλογικού αγώνα του Σύριζα από πρώην μεάλη ολυμπιακή κυρία της Ελλάδας).

Στόχος του κεφαλαίου είναι η φτηνή επιστημονική εργασία αστών και εργατών. Δραχμή και υποδούλωση όλων στις μαφίες τους. Όταν οι φιλελεύθεροι απαγκιστρωθούν από ιδεοληψίες του 19ου και 20ου αιώνα και δουν κατάματα την αλήθεια, ότι χάθηκαν ζωές και οικονομίες και 50 έτη για την ανθρωπότητα σε ένα πολυσυζητημένο πόλεμο που δεν έγινε ποτέ (στο ψυχρό πόλεμο), τότε θα καταλάβουμε ότι ούτε οι μικροτραπεζίτες ή οι επιτυχημένοι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι ο εχθρός του λαού. Μόνος εχθρός είναι το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο. Δεν χρειάζεται να το υπηρετούμε στωικά (και αναφέρομαι στους αστούς που συντάσσονται με αυτό). Πρέπει να το πολεμούμε όταν δεν εξυπηρετεί ευρύτςρα συμφέροντα, όταν δεν επιτελεί αλτρουιστικές λειτουργίες. Πρέπει όμως να το συγχαίρουμε και να το επικουρούμε όταν τίθεται στη διάθεση πολλών.

Μαζί μπορούμε.